Aradan yıllar geçmesine rağmen, hâlâ pek çok oyuncunun gönlünde taht kurmuş olması boşuna değil. Çünkü Commandos 2, sadece zorlu bir strateji oyunu değil, sabrın, zekânın ve planlamanın ödüllendirildiği bir deneyim sunuyor.
Oyuna ilk başladığında fark edilen şey, aslında bu oyunun sana yardım etmeye pek niyetli olmadığı. Her şeyin kontrolü sende. Ekranda çok fazla bilgi yok, kullanıcı arayüzü oldukça sade, ama bu sadeliğin altında büyük bir derinlik yatıyor. Oyunun asıl güzelliği de burada başlıyor. Her görevin birden fazla çözüm yolu var ama hiçbir yol kolay değil. İyi bir plan, doğru zamanlama, düşman hareketlerinin dikkatle gözlemlenmesi ve hepsinden önemlisi sabır gerekiyor.
Commandos 2’yi bu kadar özel yapan şeylerden biri, karakter çeşitliliği. Her biri farklı yeteneklere sahip özel askerlerden oluşan bir timin kontrolü sende. Örneğin, Green Beret düşmanları sessizce yok etmekte uzman; Sniper, uzak mesafedeki hedefleri indiriyor; Thief dar alanlara sızabiliyor; Diver su altı görevlerinde öne çıkıyor. Her karakterin bir rolü var ve görevleri başarılı şekilde tamamlamak için bu rolleri iyi kullanman şart. Oyunun bu yapısı, seni ezberden uzak tutuyor çünkü her haritada farklı bir yaklaşım gerekiyor.
Harita tasarımları ise ayrı bir övgüyü hak ediyor. Her görev, detaylı, geniş ve birbirinden farklı ortamlarda geçiyor. Pasifik’teki bir Japon üssü, Nazi işgali altındaki bir Fransız şehri ya da karla kaplı bir Alman kalesi… Her biri özenle hazırlanmış, atmosferi güçlü ve mekanikleriyle seni içine çekiyor. Üstelik etkileşime geçilebilen birçok obje var: düşman cesetlerini gizlemekten, farklı kıyafetler giymeye, hatta düşmanların dikkatini dağıtmak için taş atmaya kadar pek çok seçenek elinde. Tüm bu detaylar, oyunu canlı kılıyor ve her görevi küçük bir bulmaca gibi hissettiriyor.
Grafikler dönemine göre oldukça başarılıydı ve izometrik bakış açısıyla detaylar net bir şekilde görülüyordu. Bugünün standartlarına göre nostaljik kalsa da, çizimlerin ve animasyonların hâlâ kendine has bir tarzı var. Özellikle görev bölgelerinin elle çizilmiş gibi görünmesi, oyuna ayrı bir sanat eseri havası katıyor. Renk paleti, atmosferi başarıyla yansıtırken, karakter ve çevre modellemeleri dönemine göre tatmin edici düzeyde.
Oyunun sesi ve müzikleri de ortama katkı sağlayan önemli unsurlardan biri. Sessizliğin hâkim olduğu anlarda uzaklardan gelen bir nöbetçi konuşması ya da köpeğin havlaması bile senin planlarını etkileyebilir. Müzikler genelde arka planda kalsa da, gerektiğinde gerilimi artıran ve senin modunu ayarlayan bir işlev görüyor. Sesi kısık tutmak da bir taktik aslında, çünkü bazı düşmanlar sesle tetiklenebiliyor. Bu detay bile oyunun derinliğini gösteriyor.
Tabii ki Commandos 2 kolay bir oyun değil. Aksine, oldukça zor. Deneme yanılma yöntemiyle öğreniyorsun ve çoğu zaman sabrını sınıyor. Ama bir görevi başarıyla tamamladığında hissettiğin tatmin duygusu, her şeye değer. Bu oyunda zafer kolay kazanılmıyor. Her bir düşman askerini geçmek, neredeyse küçük bir zafer gibi geliyor. Hele hele alarm çalmadan görevi tamamladığında, kendini bir strateji dahisi gibi hissediyorsun. Oyunun bu yönü, onu bağımlılık yapıcı hale getiriyor.
Commandos 2 aynı zamanda detaylara verdiği önemle de öne çıkıyor. Düşmanların görme açıları, duyma mesafeleri, çevreyle olan etkileşimleri – her şey ince ince işlenmiş. Oyun sana hiçbir zaman “şuradan git” demiyor, ama dikkatli bakarsan zaten nereye nasıl ilerlemen gerektiğini anlayabiliyorsun. Bu da oyuncuya büyük bir özgürlük hissi veriyor. Üstelik görev sırasında ekipmanlar arasında geçiş yaparken bile zaman durmuyor; her hamleni dikkatli planlaman gerekiyor.
Zamanla oyun biraz ezberlenebilir hale gelebiliyor ama bu da oynayan kişinin ne kadar detaycı olduğuna bağlı. Her görevi birden fazla yolla geçmek mümkün, bu yüzden ikinci ya da üçüncü oynayışta bile farklı deneyimler yaşanabiliyor. Bu da tekrar oynanabilirlik anlamında oyuna büyük bir artı katıyor. Bazı görevler o kadar güzel tasarlanmış ki, dönüp dönüp tekrar oynama isteği doğuruyor.
O dönemde çoğu strateji oyunu daha çok kaynak yönetimi ve savaş üzerine kuruluyken, Commandos 2 tamamen gizlilik ve taktik üzerine odaklanıyordu. Bu da onu farklı ve özel kıldı. Bugün bile benzer düzeyde taktik derinlik sunan çok az oyun var. Hatta yıllar sonra çıkan remastered versiyonu bile orijinalin tadını tam olarak veremedi. Çünkü Commandos 2, döneminin ruhunu, oyuncunun sabrını ve zekâsını birleştiren bir denge yakalamıştı. Oynayan herkes için kolay bir oyun değil ama seveni için unutulmaz bir klasik.
Eksikleri yok mu? Elbette var. Kontroller zaman zaman hantal kalabiliyor, özellikle yeni başlayanlar için arayüz biraz karmaşık. Ayrıca oyunun hataları affetmeyen doğası bazı oyuncular için fazla sert olabilir. Ama bu sertlik, aslında oyunun doğasının bir parçası. Bu bir aksiyon oyunu değil; düşünmek, planlamak ve uygulamak zorundasın. Bu yönüyle, oyuncuya saygı duyan bir yapısı var.
