Hinterland Studio tarafından geliştirilen bu oyun, oyuncuya post-apokaliptik bir dünyada değil, tamamen doğal nedenlerle hayatta kalmanın gerektiği bir ortam sunuyor. Elektrik sisteminin gizemli bir şekilde çökmesinden sonra, Kanada’nın kuzeyine yakın bölgelerde geçen bu oyun, insanın doğayla mücadelesini tüm çıplaklığıyla yansıtıyor.
Oyunun en çarpıcı yönlerinden biri, sakinliğinin içinde gizli bir gerilim barındırması. Diğer hayatta kalma oyunlarında olduğu gibi zombiler, mutantlar ya da uçuk kaçık yaratıklar yok. Ancak bu, The Long Dark’ı sıkıcı yapmıyor. Aksine, yalnız kalmak, açlıkla, soğukla ve vahşi doğayla baş başa olmak, oyuncuya çok daha gerçek ve etkileyici bir gerilim yaşatıyor. Oyuncu bu dünyada gerçekten hayatta kalmaya çalışıyor ve her karar, her adım, bir sonucu beraberinde getiriyor.
Oyunun grafiksel yapısı ilk bakışta fazla sade gelebilir. Ancak kullanılan stilize grafikler, gerçekçilikten ödün vermeden atmosferi mükemmel yansıtıyor. Renk paleti, ışıklandırma ve çevresel detaylar oyuncunun iç dünyasına dokunacak seviyede ustaca hazırlanmış. Karla kaplı dağlar, donmuş göller, terk edilmiş kulübeler ve rüzgarda sallanan ağaçlar; hepsi oyuncuya sürekli bir yalnızlık hissi yaşatıyor. Görsellik, teknolojik gösterişten çok, duygusal yoğunluk üzerine kurulu.
Müzik kullanımına gelince, oyunun belki de en etkileyici yanı burada ortaya çıkıyor: Sessizlik. The Long Dark neredeyse müziksiz bir oyun. Arka planda sürekli bir doğa sesi var; rüzgar, hayvan sesleri, karın altında ezilen ayak sesleri… Bu sessizlik, atmosferi o kadar yoğunlaştırıyor ki, bir kulübenin kapısını açarken bile tedirgin oluyorsunuz. Oyuncu, doğanın içinde yalnız kalıyor ve bu yalnızlık çok güçlü bir şekilde hissettiriliyor.
Wintermute adı verilen hikaye modu, The Long Dark’ın daha sinematik ve anlatı odaklı yönünü temsil ediyor. Bu modda oyuncu Will Mackenzie adında bir bush pilotu kontrol ediyor ve eski karısı Dr. Astrid Greenwood ile birlikte Kuzey Kanada’ya doğru yaptığı uçuşta uçağının düşmesiyle başlayan bir hayatta kalma öyküsüne tanıklık ediyoruz. Hikaye yavaş tempolu ama bu tempoya alıştığınızda anlatımın derinliği ortaya çıkıyor. Karakterlerin geçmişleri, karşılaştıkları diğer insanlar ve yaşanan olaylar, oyuncunun duygusal olarak bağ kurmasını sağlıyor. Ancak hikaye anlatımında zaman zaman senaryo ilerlemesinin fazla yavaşlaması, sabırsız oyuncular için bir handikap olabilir.
Bunun dışında, hikaye dışında bir de “Survival Mode” yani serbest hayatta kalma modu var ki bu mod, oyunun bel kemiğini oluşturuyor. Bu modda herhangi bir yönlendirme ya da görev olmadan, tamamen kendi başınıza doğada hayatta kalmaya çalışıyorsunuz. Oyunun bu kısmı, oyuncunun yaratıcılığını ve karar verme becerisini sonuna kadar test ediyor. Nerede kamp kurmalıyım? Bu yiyeceği şimdi mi yemeliyim yoksa saklamalı mıyım? Bu mağarada geceyi geçirebilir miyim? Bu gibi sorularla sürekli baş başa kalıyorsunuz.
Hava koşulları, The Long Dark’ta hayatta kalmanın temel belirleyicilerinden biri. Aniden bastıran bir fırtına sizi dışarıda yakaladığında barınağa ulaşamazsanız donarak ölme tehlikesiyle karşı karşıya kalıyorsunuz. Ya da sis bastığında yönünüzü kaybedebiliyorsunuz. Bu gibi dinamik hava koşulları, oyunun öngörülemezliğini artırıyor ve her oyun seansını farklı bir deneyim haline getiriyor.
Vahşi yaşam da tehlikeler arasında yer alıyor. Kurtlar, ayılar, geyikler… Her biri farklı şekilde davranıyor ve etkileşim kurmanız gereken farklı stratejiler geliştirmeniz gerekiyor. Kurtlar genellikle oyuncudan çekinir ama açlarsa saldırabilirler. Ayılar ise çok daha agresif ve ölümcül. Avcılık yaparak yemek bulmak mümkün ama her zaman bir risk taşıyor. Bir hayvanı vurduktan sonra etini alana kadar geçen süreçte bile başka bir yırtıcının dikkatini çekebilirsiniz.
Oyundaki kaynak yönetimi oldukça derin. Yiyecek, su, giysi, ateş yakma malzemeleri… Her şey sınırlı. Kullanacağınız her eşya, bir başka zamanın kurtarıcısı olabilir. Bu yüzden The Long Dark, oyuncuyu sürekli olarak plan yapmaya ve geleceği düşünmeye zorluyor. Anlık kararlarla uzun vadeli sonuçlar arasında bir denge kurmanız gerekiyor.
Kraft sistemi ve eşya üretimi de oyun deneyiminin önemli bir parçası. Kendinize kıyafetler dikmek, balık tutma ekipmanı yapmak, ilaç üretmek gibi detaylar, hayatta kalma hissini daha da güçlendiriyor. Ancak bu sistem oldukça yavaş işliyor ve sabır gerektiriyor. Yine de uzun vadede bu detaylar, oyunun dünyasına olan bağlılığınızı artırıyor.
The Long Dark’ın belki de en çok takdir edilen yönlerinden biri, oyuncuyu asla “süper kahraman” gibi hissettirmemesi. Burada aç kalırsınız, hasta olursunuz, gece üşürsünüz ve yanlış bir karar yüzünden ölürsünüz. Bu gerçekçilik, her başarıyı daha anlamlı kılıyor. Oyuncuya verilen zafer hissi, başarının zorluğundan kaynaklanıyor.
Tekrar oynanabilirlik açısından oyun çok yüksek potansiyele sahip. Harita sabit olsa da başlangıç noktası, hava durumu, kaynak yerleşimi gibi unsurlar değişken. Bu da her oyunun farklı bir öyküye dönüşmesini sağlıyor. Ayrıca zorluk seviyeleri sayesinde deneyimli oyuncular için daha çetin mücadeleler sunuluyor. Topluluk tarafından üretilen özel modlar ve mücadele görevleri de oyunun ömrünü uzatıyor.
